بررسی عوارض جراحی پولیواسکولیوز

در یک بررسی گذشته نگر بر روی 83 بیمار مبتلا به پولیواسکولیوز که از سال 1376-1349 در بیمارستان شفایحیائیان بستــری و تحت عمل قرار گرفته انـد عوارض وسیله ( implant failure ) 15 مورد (18%)، جوش نخوردن ( pseudoarthrosis ) 12 مورد (5/14%)، عفونت عمقــی 4 مورد (8/4%)، عفونـــت سطحــی 3 مورد (6/3%)، زخم گـچ ( cast sore ) 17 مورد (48/20%) و از دست دادن اصلاح ( loss of correction ) 28 مورد (73/33%) مشاهده گردید. عارضه وسیله در سیستم هارینگتون دیسترکشن ( distraction harrington, d.h ) و سیستم هارینگتون همراه با سیستم زیلکی ( distraction harrington zeilke, d.h+z ) بسیار شایعتر از سیستم هارینگتون همراه با سیم زیرلامینا ( distraction harrington sublaminar wiring, d.h+slw ) بود. خوش نخوردن در سیستم هارینگتون دیسترکشن دارای بیشترین میزان و در سیستم هارینگتون با سسیم زیر لامینا دارای کمترین میزان بود. همچنین جوش نخوردن در فیوژن تا ناحیه خاجی، فیوژن خلفی تنها و در انحناهای سینه ای کمری و کمری بسیار شایعتر از فیوژن تا ناحیه بالای خاجی، فیوژن قدامی و خلفی با هم و انحنای توراسیک بود. نتیجه اینکه در پولیواسکولیوز، بخصوص در انحناهای سینه ای کمری، کمری و نیز در صورت نیاز به فیوژن ساکروم و انحناء بیشتر از 60 درجه، استفاده از روش فیوژن قدامی و خلفی با هم، همراه با استفاده از یک وسیله قوی و محکم نظیر هارینگتون دیستراکشن با سیم زیر لامینا مناسبتر می باشد.